Davacının yıllık müsaadelerini kullanmadığını ve kullanılmayan müsaade fiyatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma fiyatı, müsaade fiyatı, iki aylık iş arama müsaade fiyatı, hafta tatili fiyatı, ulusal bayram ve genel tatil fiyatı, fiyat alacaklarını talep etti.
Davalı patron, iş akdinin davacının devamsızlık yapması nedeniyle patron tarafından haklı olarak feshedildiğini, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının tüm haklarının eksiksiz ödendiğini savunarak davanın reddini istedi. Mahkeme davanın kısmen kabulüne hükmetti.
YARGITAY EMSAL BİR KARARA İMZA ATTI
Kararı taraf avukatları temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Emsal bir karara imza atan Yüksek Mahkeme, mazeret müsaadelerinin yıllık müsaadeden tahsil edilemeyeceğine dikkat çekti. Kararda şu tabirlere yer verildi: “Mahkemece uzman raporundaki ikinci seçenekte yapılan hesaplamaya prestij edilmesi de kusurludur. Zira, personelin yıllık müsaadelerini kullandığını yahut kullandırılmayan müsaade fiyatlarının ödendiğini patron yazılı kanıt ile ispat etmek zorundadır. Emekçiye çeşitli sebeplerle mazeret müsaadesi ismi altında verilen müsaadelerin yıllık müsaadeden mahsup edilmesi mümkün değildir. Tekrar çalışanın devamsızlık tutanaklarında görünen işe gelmediği günlerin yıllık müsaadeden düşülmesi İş Kanunu’na alışılmamıştır.
Yapılması gereken, davacının tüm hizmet mühleti nazara alınarak hak kazandığı yıllık müsaade müddetinin ve bu müddet üzerinden müsaade fiyatının hesaplanması için eksperden kontrole elverişli yeni bir rapor aldırmak ve sonucuna nazaran talep hakkında bir karar vermektir. Yanılgılı eksper raporuna prestijle, müsaade fiyatı talebinin yazılı biçimde kabulüne karar verilmesi yanlışlı olup bozmayı gerektirmiştir.”
Buna nazaran Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, personelin devamsızlık tutanaklarında görünen işe gelmediği günlerin yıllık müsaadeden düşülmesinin İş Kanunu’na muhalif olduğuna hükmetti.