Bildiğiniz üzere, yıllardır Odatv’de dört büyük slam tenis turnuasının finallerini sizler için kaleme alıyorum.
Bunların birden fazla çok çekişmeli, kritik, gidip gelen taraflardan birinin son anda kazandığı ancak oburunun “kaybettiğini” bile söylemeye lisanımızın varmadığı büyük gladyatör kapışmaları… Ekseriyetle çok uzun yazılar oluyor bunlar. Hatırlarsanız natürel Djokovic, Nadal, Federer ve seçkin olarak Murray ve Wawrinka’nın kazandığı kupalarla ilgili yorum ve aktarımlar…
Bugünkü yazım pek onlar kadar inişli çıkışlı, heyecanlı, tansiyon sineması kıvamında ve ayrıntılı bir halde puanları inceleyip sık dokuyan bir yapıda olamayacak.
Novak Djokovic, 10. defa kazandığı Avustralya Açık’ın 2023 finalinde, Yunan tenisçi Stefanos Tsitsipas’ı iki saat 56 dakikalık bir gayretten sonra set kaybetmeden yenerek (6/3, 7/6, 7/6) yeniden şampiyon oldu.
Bu birebir vakitte Sırp şampiyonun slam zaferlerinde Nadal’ı yakalayarak 22 sayısına ulaşması manasına geliyordu.
Djokovic’i, kazandığı bütün slam finallerinden sonra izledim.
BÜYÜK ŞAMPİYON
Oynadığı, kazandığı ve kaybettiği tüm finalleri izledim. Ömrümde, biyonik adam yahut robot bilgisayar programı üzere gördüğümüz bu akıl almaz atletin, böylesine ağır bir his boşalması yaşayarak, maçı kazandıktan sonra locasında evvel zafer çığlıkları atarak hocası ve ailesine sarılıp akabinde da kendini yere bırakıp dakikalarca ağladığını hiçbir vakit görmedim. Bu ağır duygusallık “Nole” sandalyesine döndükten sonra da havluyu başına dolayarak devam ettiği hıçkırıklarıyla sürdü. Hatta misyonlu merasimin başlayabilmesi için nazik bir biçimde kendisini dürtüp fısıldayarak ikaz ettiğinde de… Hiç kimse bu bionik cyborg’u, böylesine his dünyasının tesiriyle gardının düşük kaldığı ve biraz da “zayıf” olarak nitelenebilecek bir durumda görmemişti. Fakat tahminen aslında bu zaafı değil, gücüydü Djokovic’in! Yediği her lokmayı sayan, vegan yaşayan, Uzak Doğu ideolojisi ile meditasyon yapan, ömrünün tamamını tenise nazaran kurgulayan bu büyük şampiyon oyununda her ne kadar bir bilgisayar tarafından programlanmış makine beşere benziyorsa da, içinde insanı insan yapan bütün heyecan, yaratıcılık ve tereddütlerin yenilmesinden gücünü alan bir his küpü vardı.
ÖZET PROVASI
Tsitsipas ile oynadığı maçlarda bu finalden evvel 10-2 üzere açık bir ortayla önde olan Djokovic, doğal ki maçtan evvel de gerek deneyimi gerek form durumu prestiji ile favori görünüyordu. Açık konuşmak gerekirse, teoride hep güçsüzden yana olduğum için, içimden Yunan tenisçinin bir sürpriz yapmasını istemiyor değildim. Lakin maç başladıktan dört oyun sonra sizi temin ediyorum ki maçın olağanda üç set süreceğini, yani lakin bir mucize olursa dört sete çıkabileceğini çabucak anlamıştım. Oynanan puanlar, sahnelenecek maçın tam bir özet provası niteliğindeydi. Karşılıklı rallilerde topa sert forehand’ler vuran bir Tsitsipas ve her kezinde onun beklemediği formda müdafaasını en âlâ biçimde kurgulayan ve karşı atağa çıkan, daha doğrusu rakibine içinden daima “yok artık” dedirten bir Djokovic… Komşu ülkenin şampiyonunun arzuladığı üzere bugün bir “ilk slam” zaferine ulaşamayacağı o birinci anlardan itibaren belirli olmuştu. Birinci set 2/1 ileride iken Djokovic gergin bir formda rakibinin servisini kırma talihi için beklerken Tsitsipas birinci çift yanılgısını yapmış ve rakibine 3/1’lik bir avantaj vermişti bile. Bir sonraki oyunda Novak servisinde 40-30 ilerde iken Yunan tenisçi çok berbat bir kısa top attı ve 4/1 geri düşerek cezasını almış oldu. Set 36 dakikada 6/3’e süratle bağlandı.
70 DAKİKADA BİTEN SET
İkinci sete Tsitsipas kendi servisi ile başladı; 5/4’e kadar her iki tenisçi servislerini müdafaayı başardılar. Djokovic o kritik oyunda kendi servisinde durum 30-30 iken çok sert bir paralel backhand’i az farkla auta atınca Yunan atlet bir set topu kazandı. Hatta o puan sert bir servisle bitmedi, top oyuna da girdi; lakin 15 topluk rallinin ortasında risk alan Sırp tenisçi sert bir forehand’le bu kritik anı kurtardı. O oyunlarda buna karşın Djokovic’in çok söylendiği ve hatta kendi ekibinin locasıyla da sonlu bir bağlantı içinde olduğu gözleniyordu. Sonuçta 6/6’da seti çözme işi tie-break’e kaldı. Bu en son oyunda Tsitsipas üst üste forehand yanılgıları yaparak 4-1 geri düştü. Akabinde her şey bitti denirken Djoko, yaptığı bir çift kusurun da tesiriyle 4/4’e yakalandı. Lakin Yunan tenisçi şaşırtan bir biçimde üst üste forehand kusurlar yapmaya devam edince bu oyun 7-4’le kapandı. Bu set de 70 dakikada bitmişti.
2 MİLYON DOLARLIK ÇEK
Herhalde dünyanın en ödünsüz ve formda tenisçilerinden birine karşı birinci iki seti verdikten sonra, Yunan atlet için teze girecek isim bulamazdınız dünyada… Tsitsipas buna karşın üçüncü sete girerken tekrar imkansızı deneyen isimdi. Birinci oyunda da rakibinin servisini birinci kez kırmayı başardı! Sanki oyunun uzamasını isteyen seyirciler ismine bu bir umut kapısı mıydı? Djokovic bu fikirle fazla talih tanımadı ve çabucak akabinde artık inanılmaz bir müdafaa oyunuyla ikinci denemesinde rakibinin servisini kırmayı başardı ve çabucak dengeyi geri getirmiş oldu. Kalan oyunlarda 6/6’ya kadar tenisçiler fazla sürprize mahal bırakmadan kendi servis oyunlarını kazandılar. 6/6’da kilitlenmiş durumu çözmek için tekrar tie-break’e başvuruldu! Djokovic burada yeniden ağır konsantrasyonuyla kritik anları lehine çevirdi ve 4-0 ileri geçti. Tsitsipas direnç gösterirken 6-3’te Sırp tenisçi üç şampiyonluk puanı kazandı. Tsitsipas birinci ikisini, güçlü servis ve forehand’lerle savuşturdu lakin üçüncüsünde Djoko kendi servisinde topu oyuna soktu ve rallide rakibine yanılgıyı yaptıran tenisçi oldu. Djokovic artık 2023’ün birinci slam şampiyonu olmuştu! Kendisini ilgilendiren kazandığı 2 milyon US$ kıymetindeki çek değil, Nadal’ı şampiyonluk sayısında yakalamış olmasıydı.
Tsitsipas maçta elindeki tüm kartları denemiş lakin en uygun vuruşları bile tekrar Novak’a karşı yetersiz kalmıştı. Ace servisler, ölümcül forehand’ler, nefes kesen kısa toplar, diğerlerini çıldırtacak spin ve çabucak akabinde gelen slice backhand’ler her biri sonuçta bilhassa ilerleyen kritik anlarda boşa çıkmıştı. Yeniden “dünya 1 numarasına” yükselen Djokovic, 374 hafta ile bu dorukta kalışın natürel ki dünya rekortmeniydi. Hani şu dünyanın en nankör klasmanı olan tenisten bahsediyorum. Hani şayet birinci beşte değilseniz, kitleler tarafından yok sayıldığınız; işin özünde milyonlarca insanın oynadığı tenisten kelam ediyorum.
HEPİMİZ İÇİN ÖRNEK
“Hiç kimsenin düşlerinizi bozmasına müsaade vermeden, onların peşinden koşun” diyordu maçtan sonra Novak. Tsitsipas ise yaşadığı hayal kırıklıklarıyla hızının asılmasına karşın, rakibini insanı kendi üst limitlerine gerçek zorlayan bir doruk olarak nitelendiriyor ve bunun tenis sporu için çok yeterli bir şey olduğunu söylüyordu: “Bir gün o noktaya yükselmek isteyen her birimiz için o çok kıymetli bir örnek.”
NEDEN AĞLADI
Pekala Djokovic neden ağlıyordu? Ocak 2022’de aşı olmadığı için Avustralya’dan hudut dışı edildiği ve bu sene nazik bir biçimde intikamını almayı başardığı için mi? Avustralya Açık Melbourne kortlarında üst üste 28. zaferini ve katıldığı yıllarda kesintisiz dördüncü şampiyonluğunu yaşadığı için miydi bu? Yaşadığı sakatlıklar ve bilhassa şampiyonanın birinci dört cinsinde olağan atletlerin hepsinin turnuayı bırakacağı noktada, adeta bir biyonik canlı olarak inatla ve azimle yola devam etmesinin karşılığını aldığı için miydi bu gözyaşları? Babası ile ilgili yaşadığı “sorunlar” mıydı bahis? Ya da bir anda aklına geliveren, hiç kimsenin anlayamayacağı çocukluk anıları mı?
AYAKTA ALKIŞI HAK EDİYOR
Ama sonuçta Djokovic olmak güç bir sıfattı ve dünkü maç zaferle taçlanan bu iki haftanın tüm sivilcelerini patlatıp atmıştı.
Geriye de maçta ister onun tarafında olsun ister olmasın, herkesin bu büyük şampiyonu alkışlaması ve hürmet duyması kalıyordu.
Şapka Djoko, şapka! Ayakta alkışlıyoruz seni!
Bedri Baykam
Odatv.com